Economisch duurzame land- en tuinbouw

Nadenken over perspectief van bedrijf naar markt en omgeving, bijvoorbeeld via het business model canvas. Vraaggericht produceren en marktdenken. Marketing en segmentering van doelgroepen. Jongeren vroegtijdig betrekken.

Optimale verwaarding van een product, zowel dierlijk als plantaardig. Vermijden of beperken van reststromen, maar deze ook tot waarde brengen op het bedrijf of in de markt.

Het creëren van randvoorwaarden op het gebied van ondernemerschap en ondersteuning in kennisontwikkeling. Bijvoorbeeld door risicobeheersing (termijnmarkt) en marktinnovaties te stimuleren, om zo het verdienvermogen van de land- en tuinbouw duurzaam te versterken.

Multifunctionele landbouw draagt bij aan een vitaal, leefbaar en aantrekkelijk platteland en biedt voldoende mogelijkheden om te recreëren en bij te dragen aan maatschappelijke opgaven op het gebied van natuur en klimaat, voedseleducatie, zorg en gezondheid. Ook spelen multifunctionele bedrijven een belangrijke rol in het versterken van de verbinding tussen boeren en burgers en geven deze ondernemers een gezicht aan de agrarische sector.

Door de productie van plantaardige eiwithoudende gewassen dragen sectoren bij aan de verduurzaming van ons voedselsysteem, via zowel feed (eiwitrijk veevoer) als food (plantaardig voedsel).

Natuurinclusieve landbouw is een vorm van duurzame landbouw die uitgaat van een veerkrachtig voedsel- én ecosysteem, optimaal gebruik maakt van de natuurlijke omgeving (het ‘natuurlijk kapitaal’) en deze integreert in de bedrijfsvoering. Natuurinclusieve landbouw produceert voedsel binnen de grenzen van natuur, milieu en leefomgeving en heeft een positief effect op de biodiversiteit.

Lokaal is een waarde waarvoor een (groeiende) groep consumenten bereid is extra te betalen, vanwege de transparantie en kleinere CO2-footprint. Ondernemers kunnen hierop inspelen.

De primaire land- en tuinbouw zijn onderdeel van een productieketen met deels uiteenlopende belangen. Ketenpartijen kunnen de land- en tuinbouw “gevangen houden” in het oude systeem. Er is behoefte aan nieuwe, aanvullende structuren en ketenmodellen, waarbij de land- en tuinbouw verder opschuiven in de keten (ketenintegratie), de keten inkorten of afspraken maken over betere voorwaarden en prijzen.

Ontsluiten en bevorderen van kennis voor innovaties op zowel het agrarisch bedrijf als binnen ketens en in cross-overs met andere sectoren. Hierbij investeren de land- en tuinbouw samen met partners in de benodigde kennisinfrastructuur (onderwijs, onderzoek, netwerken) en signaleren zij nieuwe trends en marktontwikkelingen om op in te kunnen spelen.

De land- en tuinbouw zijn geslaagd in hun opgave voldoende gezond en kwalitatief hoogwaardig voedsel te produceren (“nooit meer honger”). Wereldwijd groeien de bevolking en de welvaart en daarmee de vraag naar landbouwproducten. Daarnaast stellen nieuwe waarden vanuit de Westerse samenleving nieuwe eisen aan de sector. Tegelijkertijd biedt de diversiteit aan consumentengroepen kansen.

De land- en tuinbouw dragen via diverse projecten en samenwerkingsverbanden bij aan goede opleidingen op alle niveaus (MBO, HBO, WO), bieden stageplaatsen aan en hechten belang aan doorlopende leerlijnen en mogelijkheden tot een leven lang ontwikkelen, waarbij ook zijinstromers aan kunnen sluiten.

Transparantie in ketens en kansen om nieuwe ketens te ontwikkelen, met een eerlijker aandeel in financiële opbrengst voor de agrariër.

Werknemers zijn van groot belang voor de economische ontwikkeling van de agrarische sector. Zowel nationale als internationale (seizoens)medewerkers dienen gekoesterd én goed gefaciliteerd te worden. Dat betekent waardering, goede arbeidsvoorwaarden en, in het geval van seizoenarbeiders, goede huisvesting.